Logisch, want de afgelopen 50/60 jaar is het publieke domein van die binnenstad ingrijpend veranderd van een transcitie van slechte huisvesting, bedrijvigheid en nijverheid (van zelfs nog een aantal kenmerken van het oude gildewezen in de binnenstad) naar allerlei nieuwe vormen van horeca en ander vermaak. Met recent door het toenemend toerisme, een explosie aan nieuwe hotels, verhuur van woningen tot allerlei winkelaanbod. Puur gericht op die toerist.

Dergelijke ingrijpende veranderingen in een zo’n relatief korte tijd leidt tot onzekerheid bij alle betrokkenen die de verandering van dichtbij mee maken. Wat vervolgens de overlastbeleving voedt met daarbij de roep naar de overheid om handelend op te treden, lees in te grijpen!

Echter valt steeds weer op dat in de publieke en politieke discussies over hoe de kwaliteit van de binnenstad te verbeteren het steeds weer overwegend de prostitutie (en dan specifiek de Wallen) en de coffeeshops zijn die als voornaamste veroorzakers aangewezen worden van de overlast. Dit speelde zich al af bij vorige projecten over de Upgrading van de binnenstad met als uitgangspunt dat de overlast zou afnemen bij een forse reductie van het aantal prostitutieramen en het aantal coffeeshops.

En nu de toekomst van de binnenstad weer opnieuw hoog op de politieke agenda staat, herhaalt zich weer het verwijt dat coffeeshops laagwaardig toerisme aantrekken en voor overlast zorgen.  Een van de opties die het stadshuis voor ogen heeft is dat dit probleem opgelost kan worden met het invoeren van de “Wietpas”. (een verbod op toegang van toeristen in coffeeshops – lees niet- ingezetenen, het I-Criterium). Het Adviesburo Drugs heeft daarop een kleinschalig onderzoek gehouden onder 11 vooraanstaande coffeeshops en de uitkomsten verwerkt in een rapport. Dit rapport is een verslag van het onderzoek of het klopt dat coffeeshops verantwoordelijk zijn voor het aantrekken van laagwaardig toerisme en of dit voor overlast zorgt.

August de Loor, januari 2020